Patrijzen

Aquarel 'Patrijzen'

Knie

Vandaag een bezoek gebracht aan de orthopeed. Een aangename en zeer toegankelijke arts. Er zijn diverse foto's gemaakt en bleek dat de botstructuur redelijk goed is. Wel arthrose maar wie heeft dat niet op deze leeftijd. Dat zit trouwens heel erg in mijn hele familie. Toch bof ik nog. Toen ik ca. 25 jaar was zat ik bijna in een rolstoel. Door voornamelijk fytotherapie ben ik daar niet in terecht gekomen. Daar ben ik dokter Bos uit Wassenaar nog steeds dankbaar voor. Nu is er een meniscusruptuur geconstateerd. Dat wordt dus een kijkoperatie. De arts heeft me gezegd alle ellende die hij tegenkomt op te ruimen.
Gelukkig duurt het niet lang voor ik aan de beurt ben. 16 april, dat valt dus mee.

Schoonheid

Foto: Weleda Berichten - Lente 2009

Zonder woorden!

Wandeling

Vandaag een aardig lange wandeling gemaakt. Althans lang gezien de belemmeringen van de laatste tijd. Ik ben thuisgekomen, maar vraag niet hoe. Langzaam en trekkebenend met pijn. Het weer was nog steeds lekker, wel een beetje fris maar dan is het toch jammer om binnen te blijven zitten.
Morgen, 23 maart, hoop ik in ieder geval eindelijk een begin te kunnen maken met verbetering, liefst met herstel. En.... als het kan een beetje vlug.
Nog geen idee waar het allemaal op uitdraait.

Zomerherinnering

Rust

Als ik deze foto zie komt er altijd een grote rust over me.

Het is al weer heel wat jaren geleden dat ik in Engeland spitituele psychotherapie studeerde aan het White Lodge College of Psychotherapeutics.

In de grote tuin in Speldhurst - Kent, staat deze bank zeer uitnodigend om te mediteren en te relaxen na een intensieve dag studeren.

Een heerlijke tuin om uit te rusten

Hier staat de bank al te wachten.....

Woestijn

In deze veertigdagentijd hoort of leest u diverse woestijnverhalen. Hieronder voeg ik er nog een moderne aan toe.
Een van de meest opmerkelijke wetenschappelijke ontdekkingen is een methode om de oprukkende woestijn terug te dringen. Het gaat hier om een bijna bizar plan. Van gerecycled kunststof kunnen bomen worden gemaakt die aan de randen van de woestijn worden geplaatst. In een eeuwige kringloop worden wolken gevormd door opwarming van zeewater. Door de verdamping wordt zeewater veranderd in zoetwater. De wolken drijven weg op de wind maar wanneer deze steeds zwaarder worden zal er regen uitvallen. Bij afdaling in het tropische gebied valt deze regen echter niet in de woestijn omdat door de warmte het vocht weer verdampt. Omdat er vrijwel geen beplanting is die het vocht kan vangen of opnemen zal de woestijn dus steeds droger en droger worden. Door het plaatsen van (voorlopig) kunststof bomen wordt vocht gevangen en kan de grond zich langzaam maar zeker iets herstellen. Daarna kunnen de bomen weer verder de woestijn in verplaatst worden.Helaas heeft dit plan geen vervolg gekregen. De kosten ervan waren te hoog om uit te voeren. Maar is het in onze tijd van teveel afval, waarvan heel veel kunststof niet een plicht om een oplossing te zoeken voor de problemen die door woestijnvorming worden veroorzaakt? Geen vruchtbare grond om te verbouwen. Daardoor voedselschaarste, honger en dood. In deze tijd van crisis zouden er veel initiatieven kunnen worden ontwikkeld om werkgelegenheid te scheppen en daarmee een wereldprobleem te helpen oplossen.
Wat is erger, geen geld of geen voedsel? We kunnen het zonder voedsel wel een tijdje volhouden maar zonder water slechts een paar dagen.

-Kunststof bomen -. Wat zou er gerecycled kunnen worden in onze maatschappij? Misschien een paar bankdirecteuren, regerings- en kerkleiders?

Muziek

Nino Salvaneschi: Brevier van Geluk.

Muziek is voor ons een samensmelting van verschillende kunsten. Zij brengt door bouwen, beelden en schilderen in vorm wat in het dagelijkse leven slechts vage fantasieën zijn.
In alle beeldende kunsten, trouwens, is muziek.
Bouwkunst is harmonie van lijnen. De bouwmeester in de muziek: Johann Sebastiaan Bach.
Beeldhouwkunst, harmonie van de vorm. De beeldhouwer op muzikaal gebied: Beethoven.
Schilderkunst, kleurenharmonie. De schilder in klanken: Debussy.
En Wagner is Rafaël, Michelangelo en Bramante, alle drie tegelijk.
Muziek is de de zilveren trap met 't hemelsblauw van violen en 't vlammendrood van trompetten, die, rustend op de uiterste rand der aarde, ons de gelegenheid biedt, op te stijgen tot de sterren.
Zij is het wonderbare venster dat uitzicht geeft op de oneindigheid, waarin onze persoonlijkheid zich verliest. En wanneer een laatste muziekgolf ons uit de klankenzee terugwerpt op de kust der aarde, dan zijn wij enigszins bedweld, maar altijd beter dan te voren.

Wat zou het mooi zijn om dit te kunnen schilderen.

Aftellen

19 maart

20 maart

21 maart

22 maart

23 maart

Patrijzen

Foto: R. Saller

Even nog wat sneeuw voor de lente echt begint.

Een aandoenlijke foto.

Dappere patrijzen in de sneeuw.

Luchtballonnen

Foto's Cornelia

Een eerste poging

Van een aantal foto's een diavoorstelling gemaakt.

Lui

Over luiheid gesproken!

Van Doolhof naar Labyrint

Als we iets willen vinden gaat daar het zoeken aan vooraf. Het eigenlijke doel is dan ook het vinden. De tocht, de zoektocht naar het doel is een reis die op veel manieren gemaakt kan worden. De een gaat recht op het doel af, de ander maakt omwegen of blijft stilstaan bij alles wat hij tegenkomt; soms wordt daardoor het doel niet meer gezien of belangrijk gevonden. Recht op het doel afgaan. Het klinkt zo simpel. Alsof er niets is dat je tegen kan houden. Een weg uitstippelen en gaan. Een korte reis. Omwegen maken kan een reis spannend maken, maar daardoor wordt de tocht langer en zal het doel gemakkelijk uit het oog verloren kunnen worden. Stilstaan bij alles wat je tegenkomt geeft afleiding en kost tijd. Als de tijd verstrijkt is dan het doel nog haalbaar?
God vinden.

Iemand zei eens: "Misschien kunnen we het zo uitleggen: de religieuze mens 'zoekt' God, de mystieke mens 'weet zich door Hem gevonden'".

Mensen zijn altijd bezig om iets te zoeken dat hen gelukkig maakt. Het is een oerverlangen om je goed te voelen. Veel mensen zijn ook op zoek naar een geloof, een weg om te volgen, naar zekerheid. Er zijn veel wegen die je kunt gaan. Soms wordt een heel leven lang gezocht; worden veel 'leren' onderzocht en beproefd. Waar kom je dan uit? Wat heb je gevonden?

Het is als het lopen in een doolhof. Het is een weg met veel bochten, t-splitsingen, wegversmallingen en doodlopende paden. Ooit kom je er vast wel eens uit, of ben je terug bij af, maar hoeveel tijd is er aan verspild. In de uitdrukking: 'de religieuze mens zoekt God' wordt een weg verondersteld die kan leiden tot vinden. In veel gevallen wordt die weg moeizaam gelopen. Waarom? Iets dat bestaat moet toch niet zo moeilijk zijn om te vinden. God, hoe je dat ook wilt of kunt beschrijven of duiden, bestaat, iets waar ik niet aan twijfel, maar het zoeken belemmerd volgens mij het vinden. In de activiteit van het zoeken is het rusteloze aanwezig. De profeet Elia kon God niet vinden in de storm, niet in de aardbeving, niet in het vuur maar slechts in de zachte bries.

De uitdrukking: 'de mystieke mens weet zich door God gevonden' klinkt misschien wat hoogdravend maar geeft weer dat het zoeken niet zomaar resulteert in vinden. Het is God die ons vindt en wanneer we ons dat bewust worden weten we dat Hij bestaat. Het is de innerlijke vereniging van de ziel met God.

Labyrint van Chartres

Het lopen van een labyrint heeft een lange traditie. Het is een meditatief pad. Het labyrint heeft de bedoeling om je, weliswaar niet rechtstreeks, maar via omtrekkende bewegingen, daarom niet minder effectief, naar binnen en vervolgens weer naar buiten te brengen, te geleiden. Het is een middel om te komen tot verinnerlijking om vandaar uit weer naar buiten te gaan. Het labyrint laat je niet, zoals een doolhol, dwalen (dolen) en brengt je niet op doodlopende wegen, integendeel. Het is een reis naar binnen. Loslaten, ontvangen en toelaten. Het gebeurt aan je. Er komt ruimte voor je innerlijke bron. Vanuit de stilte wordt je ontvankelijk voor de Geest. Vanuit die stilte kun je God ervaren.
"God vinden of door God gevonden worden".

Aftellen

Na een wachttijd van ruim 2½ maand is het aftellen nu begonnen.
Nog 6 dagen.
En.... hoelang dan nog voor het eind aan de pijn?

Namaste

Modern vasten

Foto: Judith

Soberheid en bezinning.
Modern vasten lijkt in grote tegenstelling te staan tot religieus vasten. Er zijn echter veel overeenkomsten te vinden. Onder modern vasten wordt door de kerk verstaan het minderen van TV-kijken of internetten en wat minder snacken e.d. Onder het alternatieve moderne vasten komt de aandacht toch bij het verminderen van voedsel enz. Dat heeft vele redenen die in de diepere betekenis toch met het religieuze vasten te maken hebben.
Er zijn veel manieren van vasten. De kuren en therapieën verschillen door wat aan middelen wordt gebruikt. Sap-, thee-, rijst-, fruit-, citroen-, watervasten. Zo maar een greep uit de vele kuren die meestal in het voorjaar worden gehouden. Streng vasten kan niet door iedereen zonder gevaar worden gedaan.
Wat zijn de overeenkomsten met het religieus vasten? Het woord vasten geeft al een duiding. Voor vasten moet je sterk in je schoenen staan. Je moet bewust een keus maken. Zeker zijn van wat je gaat doen. In een tijd waar druk....druk....druk.... een deel van ons bestaan is, komen tot een moment van rust om goed te gaan nadenken. Hoe zit mijn leven in elkaar. Wat ga ik doen. Voor vasten is een bezinningsmoment nodig. Zoals het religieus vasten de bezinning is op het moment dat Jezus in de woestijn aan allerlei verleidingen wordt blootgesteld. Zo is in het moderne vasten de bezinning op dat wat er aan verleidingen is in de wereld. Maar zoals Jezus na de veertig dagen in de woestijn terugkeert in de werkelijkheid van alle dag en geestelijk en lichamelijk gelouterd zijn taak op zich neemt, zo kan iemand die nu vast eveneens gereinigd het leven weer oppakken.
De beste periode om te beginnen is als de mogelijkheid bestaat het wat rustiger aan te doen.
Vasten herstelt de relatie met onszelf. Door onszelf iets te ontzeggen ondervinden we hoe moeilijk het soms kan zijn iets van onszelf gedaan te krijgen. Goede voornemens leven vaak enkel in ons hoofd. Vasten maakt duidelijk dat overgaan tot concrete daden niet kan zonder inspanning en moeite. De vastentijd is een periode waarin wij ons kunnen bezinnen over wat er in onze persoonlijke levenswijze fout gelopen is. Het is het moment van herstel van verbroken eenheid en evenwicht. Een tijd van inkeer en bezinning waarop men zijn verhouding tot God en de medemens weer opnieuw overweegt. Deze tijd kun je dan beleven als een tijd van innerlijk zuiveren. Om het stof van ziel en hart eens goed weg te blazen. Geen wonder is dat ook in deze tijd de grote schoonmaak in de huizen wordt gehouden.
Met andere woorden: schoonmaak van binnen en schoonmaak van buiten.
En zo kunnen we met een schone lei weer beginnen. Is het niet zo dat wanneer we heldere ogen en een schoon hart hebben we vanzelf solidair worden met de armen en minder bedeelden.
Vasten is niet gemakkelijk, maar.....
"Konden jullie dan niet één uur met Mij waken?"

De echo van het leven

Een man en zijn zoon lopen in het bos.

Plotseling struikelt de jongen en - omdat hij een scherpe pijn voelt -
roept hij: "Ahhhh"
Verrast hoort hij een stem vanuit de bergen roepen: "Ahhhh"
Nieuwsgierig roept hij: "Wie ben jij?", maar het enige antwoord
dat hij terug krijgt is: "Wie ben jij?"
Hij wordt kwaad en roept: "Jij bent een lafaard!", waarop de stem antwoord:
"Jij bent een lafaard!"
Daarop kijkt de jongeman naar zijn vader en vraagt: "Pappa, wat gebeurt hier?"
De man antwoordt: "Zoon, let op!" en roept vervolgens:
"Ik bewonder jou!"
De stem antwoordt: "Ik bewonder jou!"
De vader roept: "Jij bent prachtig!"
en de stem antwoordt: "Jij bent prachtig!"
Daarop legt de vader uit: "De mensen noemen dat een 'ECHO',
maar in feite is dit het 'Leven'!
Het leven geeft je altijd terug wat jij geeft.
Het leven is een spiegel van jouw handelingen.
Als je meer liefde wilt, geef dan meer liefde!
Wil je meer vriendelijkheid, geef dan meer vriendelijkheid!
Wil je dat mensen geduldig, begripvol en respectvol met je omgaan,
geef dan geduld, begrip en respect!
Deze natuurwet gaat op voor elk aspect van ons leven omdat wat je geeft
gespiegeld wordt in wat je terugkrijgt in het leven."

Onbekende auteur.

Van niets naar iets / of van iets naar niets

Bernard Haitink

Foto: ANP

Ter ere van de 80-ste verjaardag van maestro Bernard Haitink

was er afgelopen week elke avond op de televisie

een concert vanuit het concertgebouw

onder zijn leiding te zien en te horen.

Na deze week is er één citaat van Plato

dat past bij de grootsheid van deze dirigent.

Zoals hij de muziek tot klinken kan brengen!

"Muziek en ritme vinden hun weg tot in de geheime plaatsen van de ziel."

Liefde

Het is niet mogelijk te leven zonder iets lief te hebben.

Blaise Pascal (1623-1662)

Ziele-bewustzijn

Rabindranath Tagore in Sadhana:

- Ik ontmoette eens twee monniken van zekere religieuze sekte in een bengaals dorpje. "Kunt ge mij het speciale kenmerk van uw leer noemen?" vroeg ik hun.

De ene aarzelde even en antwoordde toen: "Het is moeilijk te omschrijven".

De ander zei: "Neen, het is zeer eenvoudig, Wij geloven dat we, onder de leiding van onze geestelijke leraar, allereerst onze eigen ziel hebben te leren kennen, en als we dat gedaan hebben, kunnen we Hem vinden die de Opperste Ziel is in ons".

- "En waarom predikt gij uw leer niet aan alle mensen? "

- "Wie dorstig is, zal wel uitzichzelve naar de rivier komen," was zijn antwoord.

- "En ondervindt ge dat? Komen ze werkelijk?"

Hij glimlachte éven en met een zekerheid waarin geen spoor van ongeduld of vrees te bekennen was. zei hij: "Zij moeten allen komen".

- Hij heeft wel gelijk, die eenvoudige bengaalse monnik. De mens is inderdaad zoekende naar behoeften, die hem meer waard zijn dan voedsel en kleding. Hij is uitgegaan op zoek naar zichzelve.

Lenteweelde

Zomaar in een tuintje

Krokussen in Mheenpark - De zon verdween net even.

Krokussen

Kerkklokken

Dezelfde BAAS

Het is tien minuten voor tien. De kerkklokken luiden. "Kommm, kommm. Kommm, kommm". Een oproep om naar de kerk te komen. In twee naast elkaar gelegen huizen in de Voorstraat in Hedel, een kleine plaats aan de Maas nog net in Gelderland, stappen twee mannen tegelijkertijd de deur uit. De een gaat linksaf, de ander rechts. "Goede morgen Jan" zegt Cornelis die richting katholieke kerk loopt. "Goede morgen Cor" zegt Jan. "Zo weer naar de kerk?" "Jazeker buurman - We geloven weliswaar niet hélemaal hetzelfde, maar je moet maar zo denken, we gaan naar dezelfde baas alleen naar een andere fabriek" zegt buurman Cor. "Zo is het maar net Cor, een goede dienst gewenst" zegt buurman Jan en loopt naar de gereformeerde kerk. De klokken luiden en elk wijdt zich aan zijn zondagse plicht.

Een waar gebeurd verhaal.

Groeten

Prehistorische handen

Foto: De verdwaalde zwerver

Een van de eerste dingen die je doet als je iemand tegen komt is groeten. Dat kan hallo zijn of dag of formeel hoe gaat het met u. Soms betekent groeten niet letterlijk groeten. Lang niet iedereen is benaderbaar of aanwezig genoeg om hem of haar te kunnen begroeten. Maar tegen iedereen die ik tegenkom probeer ik met een 'da-ag' de afwezigheid te doorbreken. In ieder geval voeg ik daar in gedachten altijd aan toe: 'Dag, kind van God'. Soms kijken mensen op, en kan ik dan ook bewuster groeten. Soms kijkt iemand je ook echt aan. Dat contact beschouw ik dan als een wondertje. Ik vergeet het ook wel eens. Bijvoorbeeld als mijn blik gevangen wordt in iets dat mij opvalt als apart, lelijk of iets buitenissigs en ik daarover te vlug een oordeel heb. Ongelofelijk hoeveel minpunten je kunt bedenken. Een gekke bril, een te bloot gekleed meisje op de fiets, schreeuwende jongens. Waar ik beslist niet tegen kan zijn discriminerende uitingen achter de rug van een mede-Nederlander. Dat oordeel kan ik loslaten als ik me realiseer dat een oordeel in welke vorm dan ook niet aan mij is.
Groeten laat me ook zien hoe afwezig en bang veel mensen zijn. De blik naar beneden gericht, angstig proberen vooral niet in contact te komen. Het laat mij zien hoe hard het nodig is om ons bewust te worden van het licht binnenin ieder van ons.
Groeten brengt mij in contact met het feit dat iedereen kind van God is. Iedere keer dat ik het zeg of denk, weet ik dat het waar is en word ik me steeds meer bewust dat ik het tegelijkertijd tegen de ander en mijzelf zeg.
Groeten komen bij je terug. Het is dan het ervaren dat geven je meer oplevert dan dat je iets kwijtraakt.
Ach wat geeft het eigenlijk dat iemand je verbaasd of een beetje vreemd aankijkt als je zomaar groet. Da-ag, beste mensen.

Raar eigenlijk dat ik het soms vergeet, je wordt er zo blij van.

Bereidheid

Bestaat het nog, de wil ten goede? In een tijd waarin we overspoeld worden door voornamelijk slecht nieuws, zou je bijna geloven dat er niets anders in de wereld gaande is dan crisis, verrijking, oorlog en geweld.
Wanneer je je dit ten volle realiseert overvalt je de machteloosheid. Als positief punt in mijn leven heb ik me echter altijd vastgehouden aan een paar, voor mij belangrijke spreuken.
"Ik geloof dat er grote schoonheid leeft in mensen"
en
"Er is maar één kracht op de wereld waar tegen niets bestand is:
de Liefde".
Wat kunnen wij dan bijdragen om hieraan gestalte te geven. Natuurlijk is het zo dat we op de plaats waar wij gesteld zijn niet de grootst mogelijke invloed kunnen uitoefenen op het wereldgebeuren. Toch zijn er genoeg mogelijkheden om iets te doen. In de eerste plaats zouden we bereid moeten zijn een aantal waarden als grootste goed te gaan zien. We kennen denk ik allemaal de woorden: Je kunt de taal spreken van mensen en engelen, de gave van profetie en alle geheimen der wetenschap bezitten. Al geef je alles weg dat je bezit, als je de Liefde niet hebt, ben je niets. Deze opdracht aan de mensheid is niet gemakkelijk te vervullen. Toch zijn er veel initiatieven die proberen vanuit die Liefde de wereld te verbeteren of te helpen. Ook hier is het sleutelwoord Bereidheid.
Alle kleine radertjes van die initiatieven passen in grotere zodat langzaam maar zeker het effect zichtbaar wordt.
Wanneer ik in liefde mijn armen uitstrek naar allen die het nodig hebben, en jij doet dat ook dan grijpen onze armen eveneens als radertjes in elkaar, en zal langzaam maar zeker ook hier het effect zichtbaar worden. Alles begint met bereidheid, maar zeker met liefde.
"Wie vervult is van liefde hoeft niet bezorgd te zijn over zijn taak.
Op zijn weg worden zij neergezet, die deze liefde nodig hebben".

Blog

Hoe het mogelijk was dat ik mijn foto's kwijt was weet ik nog steeds niet. Nu heb ik op een andere manier het blog gestart. Gelukkig had ik deze in Favorieten gezet. En....daar stonden de foto's er weer bij.
Voortaan deze manier dan maar gebruiken. Op de andere manier is alles nog weg.
Geen idee wat daar fout gegaan is.
Ik hoop dat bezoekers de foto's ook te zien krijgen. Zo niet laat het me dan even weten.

Fout

Fout
Er is iets goed fout gegaan.
De meeste afbeeldingen zijn uit mijn blog verdwenen.
Wat is er gebeurd?
In mijn venster berichten verzenden is de werkbalk verdwenen. Daardoor kan ik geen afbeeldingen / lettertypen en grootte / kleuren / video's enzovoort meer invoegen.
Ook kan ik geen voorbeeld meer bekijken. Wie het weet? Graag een reactie.

Verstoord ritme

Al een paar weken komen er veel verwarrende zaken aan de orde.

- In ons flatgebouw worden de komende tijd diverse verbeteringen aangebracht. Als secretaris van de Bewonerscommissie is er heel veel te bespreken. Een bewonerscommissie is echter geen beleidscommissie maar een adviescommissie. Hierdoor bepaald uiteindelijk de Woningbouwvereniging toch soms heel anders dan is afgesproken. Dit geeft dan weer irritatie bij de bewoners. En... dat moet dan natuurlijk weer besproken worden.

- De afdeling Veluwe-Salland van de Mariënburgvereniging heeft een themadag voor de leden georganiseerd. Als secretaris van die afdeling heb ik daar nogal wat werk aan gehad. Nu blijkt dat dat waarschijnlijk voor niets is geweest omdat er te weinig aanmeldingen zijn. In de eerste plaats is dat jammer, maar vooral het feit dat veel leden de doelstelling van de landelijke vereniging niet meer zien zitten. Wat te doen in zo'n situatie. Als bestuur worden we daar ook een beetje moedeloos van.

- In een gespreksgroep"Geloven NU" zijn diverse zieken. Ook een vriend die een van de pijlers in de groep is ziet het met het instituut kerk niet meer zo zitten en heeft aangekondigd niet meer deel te nemen. Heeeeeeeeeeeeeeeeeeel jammer.

- Alom zijn er zieke mensen in mijn omgeving met niet zulke goede vooruitzichten. Dat geeft dan weer zorg.

Omdat al deze situaties door elkaar heen lopen ben ik nu een beetje moe.

Welterusten dan maar!

Schilderles

Aanstaande donderdagmiddag ga ik weer naar mijn schilderles. Als opdracht kregen we vorige week mee een eigen gedicht mee te brengen. Het gedicht zal ik dan moeten kalligraferen. De betekenis van het gedicht moet daar dan omheen of doorheen geschilderd worden, in aquarel.

Ooit heb ik bij mijn "Pareloester"gedichtje een schilderstukje gemaakt, maar dat heb ik iemand cadeau gegeven. Ik wil proberen dit weer een keer te schilderen maar dan beter dan toen.

Eerst moet er een tekening gemaakt worden want mijn schelp moet open staan, met een parel erin. De kleuren wil ik zacht houden, wit, blauw, groen en wat bruin. Moeilijk om dat mooi te schilderen. Zeker voor mij die deze techniek nog niet goed beheerst.

Wel een uitdaging om er iets moois van te maken.

Een beetje kleur in deze sombere dagen

Weblog

Al een poosje was ik bezig met het wijzigen van de sjabloon van deze weblog. Steeds vond ik de voorbeeldsjablonen niet mooi. Toch heb ik besloten dit sjabloon nu te gaan gebruiken. Het is niet meer zo wit.

Het is even wennen.