De Waterleelie
Ik heb de witte water-leelie lief,
daar die zoo blank is en zoo stil haar kroon
uitplooit in 't licht.
Rijzend uit donker-koelen vijvergrond,
heeft zij het licht gevonden en ontsloot
toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak
en wenscht niet meer.....
Frederik van Eeden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten