zaterdag 28 februari 2009

Panta Rhei - Alles stroomt

De schrijver van dit gedicht, Herakleitos, de Griekse filosoof werd
rond 530 v.Chr. geboren in Efeze in Klein-Azië.
Hij stierf ongeveer in 470 v.Chr.


Je kunt niet tweemaal in dezelfde rivier stappen.
In dezelfde rivier stap je en stap je niet.
Alles vloeit en niets is blijvend.
Alles maakt plaats voor iets anders en niets
blijft bij 't oude.
Het koude wordt warm, het warme koud.
Het vochtige wordt droog, het droge vochtig.
Ziekte maakt gezondheid aangenaam,
het kwade maakt het goede aangenaam;
honger, verzadiging;
vermoeidheid , rust.
Het is een en hetzelfde of je leeft of dood bent,
wakker of in slaap, jong of oud.
Het ene aspect verandert altijd in het andere
en het andere wordt weer het ene;
plotseling, onverwacht, de ommekeer.

De natuur verstrooit en verzamelt.
Alles heeft zo zijn eigen seizoen.

vrijdag 27 februari 2009

Tulpen in vaas

Het is weer Tulpentijd!

Liefde

Foto: Erik van Asten, Leende - www.hei-heg-hoogeind.dse.nl
Vlinderlichte lippen
beroeren
zacht jouw mond
nectar zoekend om
te kunnen
overleven.
Cornelia

Munten


Dit muntje is ca.
13 mm groot.






De afbeelding van zowel de vóór- als achterkant is niet bekend.
Volgens muntenkenners zou het een oud muntje zijn helaas met weinig waarde,
en gezien de haardracht moet het gesitueerd worden in Klein Azië.
Wie kan hier meer over vertellen?
Informatie wordt zeer op prijs gesteld.

dinsdag 24 februari 2009

Love lift us up



UP WHERE WE BELONG

WHO KNOWS WHAT TOMORROW BRINGS
IN A WORLD, FEW HEARTS SURVIVE
ALL I KNOW IS THE WAY I FEEL
WHEN IT'S REAL. I KEEP IT ALIVE.

THE ROAD IS LONG. THERE ARE MOUNTAINS IN OUR WAY,
BUT WE CLIMB A STEP EVERY DAY.

LOVE LIFT US UP WHERE WE BELONG,
WHERE THE EAGLES CRY, ON A MOUNTAIN HIGH
LOVE LIFT US UP WHERE WE BELONG,
FAR FROM THE WORLD WE KNOW,
UP WHERE THE CLEAR WINDS BLOW.

SOME HANG ON TO USED TO BE
LIVE THEIR LIVES, LOOKING BEHIND

ALL WE HAVE IS HERE AND NOW
ALL OUR LIFE, OUT THERE TO FIND

THE ROAD IS LONG. THERE ARE MOUNTAINS IN OUR WAY,
BUT WE CLIMB THEM A STEP EVERY DAY

LOVE LIFT US UP WHERE WE BELONG,
WHERE THE EAGLES CRY, ON A MOUNTAIN HIGH
LOVE LIFT US UP WHERE WE BELONG,
FAR FROM THE WORLD WE KNOW,
UP WHERE THE CLEAR WINDS BLOW.

TIME GOES BY, NO TIME TO CRY, LIFES YOU AND I,
A LIVE TODAY.

LOVE LIFT US UP WHERE WE BELONG,
WHERE THE EAGLES CRY, ON A MOUNTAIN HIGH
LOVE LIFT US UP WHERE WE BELONG,
FAR FROM THE WORLD WE KNOW,
WHERE THE CLEAR WINDS BLOW

Eenzaamheid


Eenzaamheid



Opgesloten
zitten
tussen
de eigengemaakte
beschermende
muren,
en noch de ander
buiten de muur,
noch jezelf binnenin
kunnen bereiken.

Cornelia

zaterdag 21 februari 2009

Pachelbel Canon



Prachtige muziek.
Een van mijn favorieten.

vrijdag 20 februari 2009

donderdag 19 februari 2009

Liliane


De oprichtster van het Liliane Fonds, Liliane Brekelmans-Gronert is 16 februari overleden op 79-jarige leeftijd. Een bijzondere vrouw in het leven van kinderen met een handicap. Samen met mensen ter plaatse geeft het Liliane Fonds al bijna 30 jaar rechtstreekse, kleinschalige en peroonsgerichte hulp op maat aan kinderen en jongeren met een handicap in ontwikkelingslanden.
Liliane, zelf getroffen door polio kwam op het idee in 1976. Op een reis door Sumatra leerde ze een meisje kennen dat gehandicapt was. Terug in Nederland bleek geen enkele instantie zich voor jonge gehandicapten in te zetten.
Liliane besloot zelf te gaan sparen en hield niet meer op. In het eerste jaar 1980, hielp de stichting 14 kinderen en vorig jaar 81.107.

In 1979 beëindigde ik de studie Podotherapie. Een aantal mensen, waaronder ikzelf, heeft deze toen nog experimentele studie gevolgd om de lesstof te bepalen voor een officiële opleiding tot podotherapeut. Inmiddels zijn er verschillende HBO-opleidingen in het land.
In het bestuur van de toen opgerichte beroepsvereniging was ik penningmeester. Bij het opstellen van doelen vond ik het doneren aan een stichting die zich bezig hield met het mobiel maken van vooral kinderen een mooie mogelijkheid om te steunen. Helaas is dat toen niet van de grond gekomen.
In de podotherapie is het doel eveneens mensen mobiel te maken en van pijn af te helpen. Daar zijn vele manieren voor.

De eerste hulp die door het Liliane Fonds gegeven werd was het leren de mens voor zichzelf te leren zorgen. O.a. door het maken van schoeisel, bijvoorbeeld van oude autobanden. Dat heeft me altijd gefascineerd. Later werden door specialisten allerlei hulpmiddelen gemaakt, prothesen en nog veel meer. Nu is het een stichting, een prachtige organisatie met veel kennis.
Kijk maar eens op de site: www.lilianefonds.nl

Liliane heeft een tulp met haar naam gekregen.
De "Liliane Gronert Tulp".
Helaas heeft ze de doop niet meer mogen meemaken.

Liliane, een bijzondere vrouw die niet vergeten mag worden!

Huislook


Foto: C. Grootenboer
Tip:
Het sap van huislook is goed tegen koortsuitslag. Een blaadje afbreken en hiermee de lip insmeren. Zelfs in de winter is er nog wel huislook te vinden. Gelukkig, want in deze periode van weerstandsvermindering zie je veel koortsuitslag.
Natuurlijk is het beter de weerstand te verbeteren en daaarvoor gebruik je dan een product met Echinacea, de rode zonnehoed.

Bijbel

Toen ik 4 jaar oud was wilde ik heel graag leren lezen.
Van huis uit ben ik opgegroeid met de Bijbel. De opvoeding stond toch wel in het teken van de Bijbel. Het was niet vreselijk streng thuis, maar toch... Op de een of andere manier hoorde en bemerkte ik dingen die naar mijn kinderlijke? mening niet klopten.
Vandaar mijn wens om die dingen zelf te kunnen bestuderen en moest ik daarvoor kunnen lezen. Kennelijk heb ik lang gezeurd om zelf een psalmboekje te mogen hebben, want dat heb ik nu nog. Piepklein. Achterin staan allerlei regels, artikelen, liturgie en de cathechismus. Maar lezen kon ik daardoor natuurlijk nog steeds niet. Toen ik eenmaal de ingewikkelde taal kon lezen heb ik die taal achter me gelaten.
Ik zei: "Het is niet zoals jullie zeggen" "Ik weet zeker dat het anders is"
Zo klein als ik was WIST ik.


De foto van deze bijbel staat op veel plaatsen op het net.
Ik weet niet wie de fotograaf is.
Excuses fotograaf.

woensdag 18 februari 2009

Azalea


Foto: C. Grootenboer

Nu nog leren om een dichtbij-opname ook echt scherp te krijgen.

Sneeuwklokje

Er staan er al veel dapper te bloeien!

dinsdag 17 februari 2009

Gedicht

God
Ik proef de naam op mijn lippen
maar de adem krijgt hem niet gevormd.

Zo stil als Hij in mij woont,
zo weinig kan ik iets over Hem zeggen.

Wat dan?
Wat geloof je dan en hoe dan?
Hoe ken je Hem
hoe beleef je Hem?
Vertel op!

Ze kijken me aan,
maar ik kan ze niet geven wat ze me vragen.

Zo stil woont Hij in mij
dat ik geen adem in me heb
om zijn naam te vormen.

Gedicht van een (mij) niet nader bekende jonge vrouw.

maandag 16 februari 2009

Boeddha



De Heer Boeddha heeft gezegd,
dat we niet in iets moeten geloven alleen omdat het gezegd is; noch in tradities, omdat ze vanuit de oudheid aan ons zijn overgeleverd; noch in geruchten als zodanig; noch in geschriften van wijzen, omdat wijzen ze schreven; noch in fantasieën, waarvan we misschien mogen vermoeden, dat ze ons door een Deva zijn ingegeven (dat wil zeggen in veronderstelde geestelijke inspiratie); noch in gevolgtrekkingen afgeleid uit de een of andere door ons gemaakte toevallige veronderstelling; noch omdat iets een analogische noodzakelijkheid schijnt te zijn; noch alleen maar op het gezag van leraren of meesters, maar dat wij moeten geloven wanneer het geschrift, de leerstelling of het gezegde door ons eigen verstand en ons bewustzijn wordt bevestigd.
"Daarom", zegt hij tot besluit, "leerde ik u om niet alleen te geloven, omdat gij hebt gehoord, maar om indien gij met uw bewustzijn geloofdet, in overeenstemming daarmee te handelen.

Uit: De Geheime Leer III

zaterdag 14 februari 2009

Kaarsje



Voor:
Bep, Sylvia, Rieky, Joke, Koos.

vrijdag 13 februari 2009

Rust

Kom tot rust
kom tot de stilte.

Daar wonen de kleine
diepe vreugden
die mensen
in drukte en lawaai
verloren hebben!

Goede buur

"Beter een goede buur dan een verre vriend"
Mijn vriendin die in hetzelfde flatgebouw woont belde me in paniek op. Ze was gevallen en had haar hand door een raampje geslagen. Materieel en fysiek behoorlijk wat schade. Een 'goede buur' bracht ons zonder enig bedenken naar de huisarts en wachtte rustig tot we weer naar huis konden. Het duurde uren.
Dank je wel Hermien!
En van de verre vriend:
Ware vriendschap kent een begin maar geen einde.

donderdag 12 februari 2009

Broer

Vandaag zou mijn enige broer Frans jarig zijn geweest.
Vijf jaar geleden overleed hij heel plotseling. Net terug van vakantie belde hij me 's avonds nog heel gezond op maar sprak ik hem voor het laatst. De dag erna overleed hij.
Ik mis hem nog steeds!

Een intrigerende vondst

Al een paar dagen is het regenachtig en een beetje guur. Het doet me steeds denken aan iets dat al weer lang geleden is.
Het is al ruim veertig jaar geleden. Een herfstige dag, nee niet zo'n mooie zonnige, waar de kleuren en geuren je naar buiten lokken. Het regent pijpenstelen, het stormt het is guur, zo'n dag. Toch loop ik zoals gewoonlijk hardop te zingen. Zo zelfs dat mensen me verbaasd en verbijsterd aankijken. Hoe is het mogelijk in dit weer zie je ze denken. Ik loop lekker stevig door met het hoofd wat naar beneden. Eigenlijk zie ik niets bijzonders maar plotseling valt mijn oog op iets dat in een modderige plas ligt. Ik sta verrast stil want mijn oog vangt een woord op in rode letters gedrukt. Dat woord is GOD. Ik sta stil en uit die plas haal ik een kaartje doorweekt en vies en lees de tekst die erop staat.
  "Het leven van een enkele mens kan van onschatbare waarde voor Gods plannen zijn en het is best       mogelijk dat het uw leven is"
Het gaf me te denken. Ik stop het in mijn zak en thuis gekomen spoel ik het voorzichtig af, droog het, lees en herlees het. Uiteindelijk prik ik het op het bord in het kleinste kamertje. Steeds herlees ik die tekst en overdenk ik die voor mij intrigerende tekst. Wat zijn Gods plannen? Is het zo dat God voor mij plannen heeft en welke zijn dat dan? Is mijn leven voor God belangrijk en wat moet ik dan doen. Kan ik van waarde zijn voor wie of wat. Oh ja, dikwijls denk ik zelf wel te weten wat goed is . Het enige dat ik kan doen is open staan voor alle situaties die zich in mijn leven voordoen. Erop reageren door te accepteren dat het Gods plan met en voor mij is. Er wordt een appèl op me gedaan, op mijn verantwoordelijkheidsgevoel. Als ik aan iets begon, ik heb o.a. les gegeven, vroeg ik me af of ik iets kon bijdragen aan de groei van mensen. Was dat wat ik moest doen? De grootheid van God laten zien in alles van het leven. De taken die ik op me genomen heb probeer ik op deze manier te verwezenlijken.
Nog steeds verbaas ik me over deze, zo simpele maar intrigerende vondst. Een regenachtige herfstige dag doet me er nog geregeld aan herinneren.


woensdag 11 februari 2009

Heimwee

De pijn, het afgesneden zijn van hoogte, diepte, verte, Thuis
waar ik eens was en ook weer wonen zal.
't Verlangen naar God en Goed en het vertrouwde Weten
en waar ik nu nog steeds niet komen kan.
Maar eens.....
Nee, eerder dan ik deze aard' verlaat zal mijn verlangen
niet beantwoord worden.
Dit Leven, Het Zijn, Het Is, Ik Ben.
Wees stil mijn ziel, eens zul je komen in
't eeuwige huis verlicht door Vrede.
Cornelia

dinsdag 10 februari 2009

Gelukkig

Vergeet niet, dat elke dag
je wordt aangereikt als een eeuwigheid
om gelukkig te zijn!

Ziel



Ieder mens heeft een ziel,
en die kan hij met geen andere versmelten.
Twee mensen kunnen elkaar opzoeken,
ze kunnen samen praten en dicht bij elkaar zijn.
Maar hun zielen zijn net bloemen,
ieder op zijn eigen plek geworteld,
en geen van beide kan de andere bereiken,
anders moeten zij hun wortels opgeven,
en dat is nu precies wat onmogelijk is.

Uit: 'Knulp' Herman Hesse.

Klankschalen


Een van mijn grote wensen is om ooit nog eens een paar klankschalen in mijn bezit te hebben.
Maar..... omdat die nogal kostbaar zijn komt daar voorlopig niets van. Wel kijk ik rond bij alles wat koper of messing is. De periode van het koper is al weer een poosje niet meer 'in'.
Op rommelmarkten zie je dan ook kramen vol met allerlei van koper en/of messing. Ook ligt en staat het tussen echte rommel in.
Plotsklaps zag ik een bakje dat er redelijk gaaf uitzag.
Ernaast lag een houten keukenlepeltje. Ik vroeg aan de verkoper mag ik er eens tegenaan slaan. Verbaasd was het antwoord 'ja hoor'. Ik legde het bakje op mijn hand en sloeg ertegen met het lepeltje. En ja ik hoorde toch een mooie klank en begon langs de rand rond te draaien. Na enige tijd begon er een toon te zingen. Ik was verrukt. Mensen om me heen vroegen nieuwsgierig wat ik aan het doen was. Ik vertelde een en ander over klankschalen en dat ik verbaasd was dat dit bakje toch ook een mooie toon gaf. Voor twee kwartjes mocht ik het bakje meenemen. Het lepeltje heb ik daar gelaten.
De verkoper zei, ik zal voortaan ook eens tegen dat koper slaan, dan kan ik het beter verkopen. Ik was dus nog net op tijd.
Thuis gekomen heb ik met de speciale houten klankschaalklopper/strijker het schaaltje langzaam maar zeker "wakker" gemaakt. Een mooie diepe ondertoon en een heldere boventoon.
Op de foto ziet u dit schaaltje vooraan staan.
Geen echte klankschaal maar ik ben er wel blij mee. De twee andere schaaltjes zingen ook een beetje maar niet zo mooi als de eerste.

Kleur

Een beetje kleur in deze sombere dagen.

maandag 9 februari 2009

Mer de Glace - Mont Blanc

Machtige gletsjer in het Mont Blanc massief.


zondag 8 februari 2009

Zoeken en vinden

Uit het boekje 'Hallo meneer God....met Anna' het volgende:

Anna is een klein meisje van acht jaar. Zij weet waar meneer God is, zoals ze hem steevast noemt. Met Fynn die haar van straat heeft meegenomen naar huis, ontspon zich een diepzinnig gesprek.

- Waar ben jij? had ze gezegd.
- Hier natuurlijk antwoordt Fynn.
- Waar ben ik dan?
- Daar!
- Waar ken je mij?
- Ergens binnenin me
- Dan ken jij mijn binnenste in jouw binnenste
- Ja, dat geloof ik wel
- En dan ken jij in jóuw binnenste, meneer God in mijn binnenste,
en elk ding en iedere mens die je kent, ken je in je binnenste
en dus krijg jij hún meneer God ook in jouw binnenste
- 't is heel makkelijk.

Halo

Foto. C. Grootenboer
"Nacht is niet boos.
Als hij komt de nacht, maakt hij de hemel open".

zaterdag 7 februari 2009

Wachttijd









'Oh stock en stut'

Soms heb ik de stok nodig:
Om..... een wachttijd van ongeveer
2½ maand te overbruggen
en
Om..... de pijn te verminderen en
iets meer mobiel te blijven.


Verlangen

Er is niet zo moeilijk als spreken of schrijven over je innerlijk. Iets dat binnenin je gebeurt of aanwezig is, is met woorden niet gemakkelijk aan anderen duidelijk te maken. Je diepste gevoelens en het innerlijk weten is er, maar kan en durf je dat met anderen te delen.
Stiltecentrum.
Beter dan Anselm Grün verwoordt wat dat innerlijk is kan ik het niet zeggen, daarom een citaat van hem:
"Mystici zijn ervan overtuigd dat er in ons een ruimte van stilzwijgen is waarin God woont. Daartoe hebben gedachten en gevoelens, de plannen en overwegingen, de hartstochten en de verwondingen geen toegang. Daar hebben ook de mensen met hun verwachtingen en eisen geen toegang. Het is de ruimte waar God zelf in mij woont. God bevrijdt mij van de innerlijke en uiterlijke onrust. Hij bevrijdt mij van de meningen die anderen over mij hebben, van hun verwachtingen en oordelen, van hun jaloezie, van hun beledigingen, Slechts die paar momenten dat ik deze innerlijk ruimte in mij voel, zijn voldoende om mij de rest van de dag het gevoel te geven dat er ondanks alle uiterlijke onrust iets onaantastbaars in mij is, een plek van rust, die door de uiterlijke eisen en conflicten niet wordt aangeraakt. Waar God, het geheim, in mij woont, daar kan ik thuis zijn, daar ben ik midden in de onveiligheid en ongeborgenheid van de wereld, desondanks gedragen en geborgen"
Einde citaat.
Diep in ons wezen is dus een ruimte aanwezig waar de wereld niet in kan doordringen, een ruimte waar we onaantastbaar zijn. Zelfs in de moeilijkste omstandigheden.In stille momenten kunnen we die ruimte ontdekken.
God woont in de ruimte van mijn ziel.

Pareloester




                 Openstaand wachtend
                  tonend jezelf in schoonheid
                  De zon weerspiegeld.
  

vrijdag 6 februari 2009

As it is in Heaven - Gabriella's - Song

De film As it is in Heaven heeft een geweldige indruk op me gemaakt. Deze film wordt wel een romantische film genoemd. Ja... dat is het óók, maar vooral het zoeken naar de 'grondtoon' in een ieder van ons is zo prachtig vertolkt dat de rillingen over mijn rug liepen.
Gabriella's Song beluister ik zeer regelmatig. Vanwege de muziek maar ook vanwege de tekst.
"Ik wil voelen dat ik leef, al mijn dagen lang en mijn leven geleefd heb zoals ik wil"
Een prachtig lied. Luister zelf maar eens.
http://youtube.com/watch?v=d_K9FEeHphs&hl=nl. Dit zelf even overtypen a.u.b.
(Ik weet nog niet hoe ik een video kan kopieëren van het net -sorry)

donderdag 5 februari 2009

Ondergaande Zon

   
Dit schouwspel is regelmatig in het westen te zien 
vanuit mijn flat van 10-hoog. 
Prachtige wolkenluchten. Wolken die zich verdichten tot stortbuien. 
De zon die gaten zoekt om mij te bekoren? Het bos dat al slaapt. 
Een enkel vliegtuig dat nog niet op zijn bestemming is. Waarheen? 
Nog heel even.....alvast welterusten.....
aan de oostkant zie ik je dan weer opkomen....
tot morgen! 

Waterlelie


De Waterleelie

Ik heb de witte water-leelie lief,
daar die zoo blank is en zoo stil haar kroon
uitplooit in 't licht.

Rijzend uit donker-koelen vijvergrond,
heeft zij het licht gevonden en ontsloot
toen blij het gouden hart.

Nu rust zij peinzend op het watervlak
en wenscht niet meer.....

Frederik van Eeden

Schilderles



















Lieke Emma
Met schilderen moet je jong beginnen. Deze twee jongedames hadden er erg veel zin in.
Deze eerste keer nog naschilderen van een plaatje. De volgende keer laat ik hen vrij werken.
Als ze dat willen tenminste. De concentratie was groot en ze luisterden ook nog naar de aanwijzingen.
Altijd fijn voor de juf.

woensdag 4 februari 2009

Abalone


Toen Moeke naar het verzorgingshuis moest verhuizen
lag deze abaloneschelp op de vensterbank,
of was het op een kastje, dat weet ik niet meer zo goed.
Niemand had belangstelling.

Wanneer ik met mijn beste vriendin bij haar was
moest ik er steeds naar kijken.
De schoonheid van deze binnenkant fascineerde me uitermate.
Dit was niet onopgemerkt gebleven.

Haar huisje moest leeg,
waar laat je alles wat niet in een kamertje past.
Op deze manier ben ik aan deze prachtige schelp gekomen.

Moeke is niet mijn moeder maar de moeke van mijn beste vriendin.
Omdat ik er regelmatig kwam, werd zij ook een beetje mijn moeke.
In 1995 is zij overleden en was ik twee moeders kwijt.
***************************************
Het is bij mensen ook vaak zo
dat de schoonheid van binnen zit en
men dat niet altijd aan de buitenkant kan zien.

IK GELOOF DAT ER GROTE SCHOONHEID LEEFT IN MENSEN

Evolutie?



Evolutie?

Eens was ik minder
dan ik ben.
Een vonk springt weg
en schroeit mijn hart.
De pijn gaat dieper
dan de stof.
Mijn geest wordt rijker,
ik ben meer!

Cornelia

dinsdag 3 februari 2009

De Steen

Foto met toestemming van Elly van Doorn
http://ellyvandoorn.web-log.nl/



De Steen

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
het water gaat er anders dan voorheen
de stroom van een rivier hou je niet tegen
het water vindt er altijd een weg omheen
misschien eens gevuld van sneeuw en regen
neemt de rivier mijn kiezel mee
om hem dan glad en rond gesleten
te laten rusten in de luwte van de zee.

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
ik leverde 't bewijs van mijn bestaan
omdat door het verleggen van die ene steen
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.

Bram Vermeulen

Sympathie

Wie zich ooit heeft afgevraagd wat de oorzaak is van sympathie tussen de ene mens en de andere, realiseert zich dat het onbenoembaar is. 
Dat het te maken heeft met niet-verwoordbare emoties, met de toon van een stem, met het ritme van woorden, met een stilte die valt op een moment dat een stilte betekenis heeft. 

Uit: Max L. Snijders.  De mens is de maat der dingen 

Pimpelmees





De winter is nog niet voorbij.
Lekker die pinda's!
Alleen dat touwtje wiebelt een beetje.


zondag 1 februari 2009

Licht

Licht

Hebt u dat nu ook wel eens dat.....
.....u plotseling iets ontdekt en inzicht krijgt in iets dat u eerder niet begreep? Dat overkwam mij een poosje geleden. Van jongs af aan, dat is al weer wat jaren geleden, ben ik gefascineerd en geïntrigeerd door een bepaald werk van een bepaalde schilder. Ik had daar dan ook een ingelijste reproductie van op een flink formaat. Steeds als ik er naar keek was ik verrast en nieuwsgierig, werd ik blij en tegelijkertijd werd ik er heel erg door ontroerd. Waarom? Ik zou het niet hebben kunnen zeggen. O ja! Ik vind het mooi van kleur en vorm, maar er zijn veel mooie schilderijen. Waarom dan hierbij zo'n speciaal gevoel? Ik heb het over het schilderij "Ronde vormen, zon en maan" van Robert Delaunay. Een groot olieverfdoek dat in Het Stedelijk Museum in Amsterdam aanwezig was. Of het daar nog steeds te zien is weet ik niet.

Enige tijd geleden bladerde ik in wat boeken en ja, daar kwam ik Delaunay weer tegen en hoewel ik de bijbehorende tekst eerder had gelezen werd ik me nu pas bewust dat dát het was wat ik erin zag of voelde. Citaat: "Transparante ronde vormen cirkelen door elkaar en waaieren uit in alle kleuren van de regenboog. Voor Delaunay waren licht en kleur het voornaamste onderwerp van zijn schilderijen. Zoals de kubisten de vorm analyseerden en uiteenrafelden, zo wilde Delaunay het licht analyseren. De taak die hij zich stelde was niet eenvoudig, want het licht is vluchtig en ongrijpbaar. Door prisma's bestuurde hij hoe het licht van zon en maan uiteenviel in de verschillende kleuren. Die transparante tinten gebruikte hij in schilderijen die soms abstract waren soms ook voorstellingen hadden. Overwinning van tijd en ruimte, dit grootste thema loopt als een rode draad door zijn werk heen. Ook 'Ronde vormen, zon en maan' verwijzen naar een kosmische betekenis. Delaunay's werk is een hommage aan de onmetelijke ruimte, aan het licht in zijn alomvattendheid met zijn rijke kleurenscala' Einde citaat.

...... en plotseling begreep ik het. Dat, het zoeken naar een verklaring van licht, van kleur, is een deel van mij. In mijn hele leven heb ik veel met kleuren en de energie die ervan uitgaat gewerkt. Steeds kwam ik in diepere lagen van mijzelf terecht. Plotseling wist ik het....Het was het zoeken naar Het Licht. Deze ontdekking heeft me aan het denken gezet. Wat is dat Licht? De grootsheid van het Licht is dat het niet grijpbaar is, niet door tijd wordt begrensd. Het Licht in je leven toelaten is niet 's morgens wakker worden en de zon zien opkomen. Het is het totaalbewustzijn dat de duisternis nooit maar dan ook nooit kan winnen. Waar slechts een klein straaltje licht is, is de duisternis overwonnen.

Wonderlijk toeval

Nog zo'n vreemdeling.

Spinnenweb


Door een fout van mijn vorige fototoestel heb ik een wonderlijke foto gekregen van een spinnenweb aan de rand van het balkon. De bedoeling was de rijp op het web te fotograferen. Wat er precies is gebeurd weet ik nog steeds niet, maar de kleuren zijn prachtig.
Men zegt dat als een web mooi en regelmatig gevormd is de leefomstandigheden goed voor mens en dier zijn. Dit heeft te maken met trillingen. Een verstoord web zie je vaak in drukke steden en in de buurt van bijvoorbeeld drukke verkeersknooppunten enz. Dit web is door de zwaarte van de rijp iets beschadigd maar het patroon is nog behoorlijk goed. Mijn leefomstandigheden moeten dus wel goed zijn. Daarom ben ik natuurlijk zo blij met de plek waar ik woon.
Wat betreft die trillingen, er zijn proeven gedaan met snaren en klanken, dat ga ik nog eens goed uit zoeken. Iets dat hier uit voortvloeit zijn de trillingen die kleuren, dus ook het licht uitzendt.
En dan kom je al vlug terecht bij de kleurenleer en de relatie met numerologie. Fascinerend waar een spinnenweb al niet toe kan leiden.